Przejdź do głównej zawartości

Spalona ziemia. Ida Żmiejewska

 


Po czterech miesiącach od wydania pierwszego tomu z cyklu pt. „Zawierucha” pojawiła się już kontynuacja losów kobiet z rodziny Kellerów. W „Spalonej ziemi premierowej powieści znalazłam więcej dla siebie ciekawszych treści, niż zakładałam. Ich kanwą jest historia Polski, codzienne życie warszawiaków zmagających się z I Wojną Światową oraz rola zdeterminowanych kobiet w świecie zdominowanym przez mężczyzn.
Czyż nie taka powinna być powieść? Ciekawa, wielowątkowa, intrygująca, emocjonalna i nieodkładaną?
Z nieukrywaną przyjemnością zatopiłam się w lekturze i, jak poprzednio zapytuję Was, czy miarkujecie ją przeczytać?
Warszawa wydawała się jej krainą z baśni, a przyszłość jawiła się tylko w jasnych barwach.
Po rocznej żałobie ojca Maksymiliana Kellera, jego córki Pola, Julia, Nina i Zofia silniejsze o doświadczenia życiowe, stawiają kolejne kroki o wiele pewniej, niż rok temu. Kobieca, rodzinna rewolucja, na skutek utraty majątku wymusiła po samobójstwie Maksymiliana ogromne zmiany 
w dotychczasowym funkcjonowaniu już niemajętnych pań.
Stąpająca twardo po ziemi babcia Adela, jest dla nich opoką. Czy jednak wie o wszystkich wszystko?
Pola bacznie przygląda się zachowaniu nie tylko sióstr. Czyżby Adeli rosła zdrowa konkurencja?
Julia dokonuje wyboru życiowego, który, kto wie, czy nie jest jeszcze bardziej drastyczny w zmianach, jakie ostatnio przeszła?
Nina, pogubiona trochę w uczuciach, opiekuje się chorym mężem, a Zofia podejmuje wciąż wielkie ryzyko.. Czy walka za wolną Polskę jest warta ceny, jaką przyjdzie jej zapłacić?

To uczta czytelnicza dla mnie, że przyglądam się procesowi zmian, jakie zachodzą w głównych bohaterkach. Ich rozterki, problemy, sensacje kryminalne, ba!, pojawienie się znanych mi już postaci w ich życiu, stają się emocjonalnymi wydarzeniami dla mnie w trakcie lektury. Tracę poczucie rzeczywistości, przenosząc się do Warszawy, okresu Wielkiej Wojny.
Czyż nie taka powinna być powieść?
Jak to wszystko niemożebnie się pokomplikowało...
Ta lektura historyczno-obyczajowa, zawierająca nutkę romansu, jak i kryminału, ma dramatyczne tło. Wojenne wydarzenia 
i zmiana okupanta wymusi na naszych bohaterkach dokonywanie niełatwych wyborów. Kolejna diametralna zmiana, właściwie niejedna, znów dotknie Kellerówny.
Rok 1915 wywoła kolejną zawieruchę. Najgorsze dopiero przed nimi?

Chcę się łudzić, że w tych nadchodzących, niespokojnych czasach Ida Żmiejewska łagodnie obejdzie się z bohaterkami 
w kolejnym tomie.

Ida Żmiejewska
Wydawnictwo: Skarpa Warszawska
Cykl: Zawierucha (tom 2)
Data wydania: 2022-09-28

Książkę KUPISZ TU

Patronat medialny



Popularne posty z tego bloga

Doświadczenia kata. James Berry

O godz. 8.00 dokonywane były przez niego wyroki śmierci, jego profesja była niezbędna i mało poważana. Jak wiele tajemnic skrywał, jakie były jego obowiązki, dowiedzieć się możecie z poniższej lektury. Wydawnictwo Aktywa wydało kolejną publikację z serii Rozmowy z Katem, która ujrzała światło dziennie już w 1982 r. Doświadczenia kata. James Berry .  Tym razem swoimi zawodowymi kompetencjami dzieli się z nami pan James. Jak się okazuje, to mężczyzna o miękkim sercu, z poczuciem humoru, a także konserwatysta, dla którego wędkowanie jest dobrą rozrywką w wolnym czasie. Przypadek sprawił, że zdecydował się na wybór tego zawodu. Byli tacy, którzy mówili o nim „podły kat”. Pewnie wiecie, że kaci, z reguły nie byli dobrze postrzegani. No cóż, chyba nie ma się czemu dziwić, jednak czytając tę lekturę kolejny raz upewniam się, że wykonując swoją pracę, zależało im przede wszystkim na sprawnym, szybkim i co najważniejsze, humanitarnym przeprowadzaniu egzekucji. Gdyby wszyscy morder

Post Scriptum - Niezalezyny kwartalnik literacko artystyczny

Czytacie jeszcze w ogóle prasę? Ja rzadko, a kolorowe magazyny  w ogóle. Jakoś nie mam potrzeby. Za to chętnie kupuję i zaglądam do  Pocisk magazyn literacko-kryminalny , o czym na pewno wiecie. Tym razem, w przedstawionym wydaniu, moją uwagę przykuł wywiad ze znajomym mi autorem . Polecam na rozgrzewkę fanom kryminałów i nie tylko. Bodźcem do naszego spotkania na łamach pisma stała się nagroda Grand Prix,  którą odebrał Pan, II edycję niezależnego  plebiscytu na polską Książkę Roku Brakująca Litera 2018. Laur przyznany Szkarłatnej głębi jest zupełnie inny, bo niszowy. Co  Pan czuł, odbierając go? Wiecie już o kim mowa? Krzysztof Bochus.  Pisarz wspomina tu m.in.  o powieści, która już krąży po blogosferze (mam już i ja). Zerkam co dalej. "O wydawaniu książek.." i znowu coś ciekawego, choć niekoniecznie świeżego. Nie znam pana, który przygotowywał ten materiał, ale jest pisany z pazurem i humorem :)  Tak to ja mogę czytać nawet przepisy kulinarne. Poezja i muzy

Powiesić, wybebeszyć i poćwiartować, czyli historia egzekucji

Show must go on ..Wyobraź sobie, że stoisz wśród publiczności i czekasz na egzekucję. Teraz zamknij oczy i spróbuj sobie wyobrazić najgorszy z możliwych krzyków, jaki człowiek może z siebie wydać. Zanim zostanie stracony, będzie przypalany, rozszarpywany lub być może ugotowany. Forma dowolna. Możesz? Ja niestety nie, jakakolwiek forma śmierci, po przeczytaniu tej literatury nie jest dla mnie humanitarna. Zresztą chyba takiej nawet nie ma. Głowę podnoszono jeszcze na chwilę, żeby publiczność mogła wyrazić swoją aprobatę, po czym wrzucano ją do kosza razem z ciałem i całość zabierano na cmentarz. Przeczytałam już sporo książek, w których naczytałam się o różnorakich sposobach śmierci i wciąż czasem jestem zaskakiwana, lecz ta pozycja jest wyjątkowo drastyczna. Zdecydowanie dla czytelnika o stalowych nerwach i przede wszystkim kierowana dla osób dorosłych.  Ten album śmierci jest przepięknie wydany, prawie na każdej stronie znajdują się fotografie, obrazy albo szkice przedstawia