10 sierpnia premierę miała powieść autorstwa pana Jarosława Molendy pt. „Piekielna Mańka”.  Reportaż, w którym czytelnik nie znajdzie współczesnych zwyrodnialców, czy też morderców, których postaci są niejednokrotnie powielane w dostępnych książkach true crime. Tutaj nie dość, że przeniesiemy się do II Rzeczpospolitej, gdzie m.in. w PKP „trup ścielił się gęsto”, to jeszcze za omawianymi zbrodniami kryje się...młoda kobieta, „jedna z niewielu kobiet w historii Polski, które zostały wspólniczkami seryjnego mordercy…”. Największa zbrodniarka międzywojenna. Mowa o Germanidzie Szykowicz oraz jej partnerze, Stanisławie Zbońskim.  Czy mimo tak dużego przeskoku czasowego, pomijając oczywistą kwestię braku technologii, czy też postępu w kryminalistyce i kryminologii, jakie nam dziś towarzyszą, można było w ówczesnych czasach pozostać bezkarnym? Jak wyglądał wtedy świat przestępczy? Jakie ślady pozostawiali po sobie bandyci? Co najczęściej padało łupem złodziei? Jak wielka tym wydarzeniom towa

       Mówi się, że każdy człowiek jest kowalem własnego losu.  A jeśli wpisana jest w niego droga, która jest naznaczona? Pozagenową pamięcią. Odziedziczoną po przodkach... Mowa o traumie transgeneracyjnej. Traumie pokoleniowej, która jest nie tyle nowym, a badanym dopiero zjawiskiem. Bliżej temu zagadnieniu przygląda się autor, wcielając się w role nowych bohaterów. Wszystko ma gdzieś swój początek. Coś, co kształtuje i rzutuje na dalsze życie. Jesteś gotowy, by spojrzeć lękom prosto w oczy?  Każdy chciał dotrzeć do jej umysłu, ale tajemnice Magdy były dobrze zabezpieczone. Niektóre wspomnienia kryły się za żelaznymi drzwiami, których ona również nie chciała otwierać  Dwudziestosześcioletnia Magda po nieudanej próbie samobójczej trafia do bielskiego psychoterapeuty. Na pierwszej wizycie zdradza Adrianowi Marcowi coś, co nie daje spokoju ani jej, ani jemu. Wycofana i nieufna dziewczyna nie chce, niestety, więcej wracać do wspomnianego wydarzenia. Bez zaufania do Marca kolejna terapia

Papugę podano… Łaknę wciąż kolejnych historii Zuzy jak kania dżdżu. Jak ryba wody. Wyczekuję jak karpia na święta. „Seria z papugą” to jeden z moich ulubionych cyklów kryminalnych. Mecenas Zuza Lewandowska, główna bohaterka, jej przygody oraz niewątpliwie głośny i rozbrykany (wciąż powiększający się!) zwierzyniec domowy od początku pierwszego tomu skradli moje serce. Z nieukrywaną niecierpliwością czekam nie tylko na kolejne losy Zuzy w papierze, ale też i na ekranizację tej serii. Jestem przekonana, że historią PRL-u będą zainteresowani nie tylko fani autora Jacka Ostrowskiego.  Oby jej perypetie nigdy nie miały końca. Życzę czytelnikom takiej frajdy, jaką zawsze mam ja. ...działa pani nieszablonowo, że nawet komuniści się z panią liczą, a to często się nie zdarza Zuza Lewandowska i czerwona papuga Ara, zwana Zgagą to, dwie antykomunistki, które nie kryją się ze swoimi przekonaniami. Wciąż rozprawiają się z „komuchami”. W ostatnim, najnowszym tomie pt. „Bibliotekarka” dołącza do wspól

  Ponoć nie istnieje ani zbrodnia, ani teściowa doskonała. Prawda to?  – Wcale bym się nie zdziwiła, gdybyś to ty tę Irenę zaciukała, żeby ten romans z gliniarzem się nie wydał… I jak tu lubić, nie mówiąc już o kochaniu, teściowe? Kiedy jedna dogaduje, a druga zza grobu się przypomina. Do tego trzecie dziewczę, wnuczka Alicja, tej żywej świekry i, dwa pokolenia młodsza kopia Gosi, stroi żarciki w jej kierunku.  O co chodzi w tym twórczym galimatiasie w kobiecym gronie, dowiecie się już z najnowszej książki Małgorzaty Starosty pt. „Kto zabił mamusię?”. Czy główna bohaterka, w tym powieściowa pisarka Małgorzata Starosta, wraz z nie kapłankami domowego ogniska i przyjaciółką Basią, stawią czoła prehistorycznym związkom rodzinnym? Gdyż ponieważ, wraz ze śmiercią tej nieżywej teściowej, jak bumerang wrócił epizod pierwszego małżeństwa Małgoni sprzed dwudziestu lat. Bohaterki tego współczesnego chaosu. Pozostawione po Irenie, byłej matce już nie męża Mieszka, wskazówki rzucają lekkie podejrz