Nie powiem

Pierwszy posmak seksualnej przygody, a ja już byłam uzależniona.

To jedna z tych powieści, po których docenisz błękit nieba.
To jedna z tych historii, po przeczytaniu której, będziesz szukał czułości drugiej osoby.
Wszystko co przeżyłam z bohaterami, doświadczyłam tego bardzo realistycznie. Wczułam się w ich myśli, emocje, i w ich niekończące się nieszczęście i smutek.
Bardzo melancholijne i tragiczne losy o nieustannie trwającej miłości, zniszczone przez jedną chwilę.

Catherine teraz, wcześniej, i jeszcze wcześniej dzieli się z nami swoimi przeżyciami. Dziś nie może odezwać się słowem, utkwiła w szpitalu, gdzie czekają na jej powrót do zdrowia najbliżsi. Liv jej jedyna przyjaciółka, Sam jej mąż, psychiatra i dzieci czekają, aż wymówi .. cokolwiek.
Traumatyczne wydarzenia właśnie z przeszłości nie pozwalają jej wydobyć z siebie głosu, a każda wizyta bliskich jest dla niej jak otwarcie małej rany. Oni wiedzą, co się stało, teraz robią wszystko, żeby Catherine wróciły wspomnienia.

Próbuję coś powiedzieć, naprawdę, ale za każdym razem czuje blokadę w gardle i uścisk w piersi.

Młodość, studia i żądze są w rękach naszej bohaterki i Luciana. Obydwoje pochodzą z rodzin o innym statusie społecznym. Ona kochana przez swoją rodzinę, a którą on niestety gardzi. Mają różnych przyjaciół i znajomych, którzy muszą uszanować ich kwitnącą miłość. Potrafią jednak porozumieć się bez słów, starają się spędzać ze sobą coraz więcej czasu. Czy bogaci i zadufani czasem w sobie towarzysze Luciana zaakceptują jego wybór miłosny?

Nasza bohaterka ma teraz dużo czasu, by raz jeszcze przeżyć to wszystko od nowa. Musi poczuć cierpienie i wstyd, bo dopiero wtedy znajdzie usprawiedliwienie na swoje nieszczęście. Czytelnik gdzieś tam w którymś momencie przewiduje wydarzenia, ale zapewniam was nie będziecie w stanie domyślić się wszystkiego.

Autorka dość w delikatny sposób opisuje ich zakochanie się, ich rozmowy i dotyk ciał. Dzieli się z nami ich tęsknotą za rodzicami, pokazuje, jak przeżywają żałobę. Szykujcie się na maksimum emocji i doznań.
Z przyjemnością czytałam tę książkę, ale też i z bólem serca. Nawet teraz jak próbuję przelać swoje myśli, łza w oku się kręci. Nie zniechęcajcie się przez to, może tylko ja jestem taka wrażliwa?

Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz do recenzji:

Nie powiem
Clare Empson
Tłumaczenie: Aga Zano
Wydawnictwo: Czarna Owca

Popularne posty z tego bloga

Doświadczenia kata. James Berry

O godz. 8.00 dokonywane były przez niego wyroki śmierci, jego profesja była niezbędna i mało poważana. Jak wiele tajemnic skrywał, jakie były jego obowiązki, dowiedzieć się możecie z poniższej lektury. Wydawnictwo Aktywa wydało kolejną publikację z serii Rozmowy z Katem, która ujrzała światło dziennie już w 1982 r. Doświadczenia kata. James Berry . Tym razem swoimi zawodowymi kompetencjami dzieli się z nami pan James. Jak się okazuje, to mężczyzna o miękkim sercu, z poczuciem humoru, a także konserwatysta, dla którego wędkowanie jest dobrą rozrywką w wolnym czasie. Przypadek sprawił, że zdecydował się na wybór tego zawodu. Byli tacy, którzy mówili o nim „podły kat”. Pewnie wiecie, że kaci, z reguły nie byli dobrze postrzegani. No cóż, chyba nie ma się czemu dziwić, jednak czytając tę lekturę kolejny raz upewniam się, że wykonując swoją pracę, zależało im przede wszystkim na sprawnym, szybkim i co najważniejsze, humanitarnym przeprowadzaniu egzekucji. Gdyby wszyscy mo...

Dolina gniewu. Krzysztof Bochus.

Każda wojna ma swoją cenę. Niezależnie od noszonego na mundurze żołnierskim symbolu dyktatury... „Nie daj się zabić. Wróć żywy". Z nieukrywaną przyjemnością sięgnęłam po piąty już tom z radcą Abellem w głównej roli. Mowa oczywiście o „Dolinie gniewu”, której premiera zaplanowana jest 17 maja. Rzekomo ostatnia część, i tu zapewne będzie fala smutku wśród czytelniczek i czytelników, była dla mnie nad wyraz emocjonalna, czego raczej się nie spodziewałam. „Nie ma takiego cierpienia, którego człowiek nie wyrządziłby bliźniemu, jeśli uzna go za wroga lub jeśli mu to przyniesie wymierną korzyść". Christian Abell, obecnie były radca kryminalny z Kriminalpolizei, człowiek z zasadami i nietracący głowy w obliczu tragedii, wypowiada wojnę całemu światu. Punktem zapalnym była podjęta decyzja o wywiezieniu teścia, Piotra Morela, z wojskowego lazaretu. A konkretnie z paszczy lwa. W Gdańsku bowiem trwa sowiecka zagłada. Mimo że powrót z emigracji był ryz...

Post Scriptum - Niezalezyny kwartalnik literacko artystyczny

Czytacie jeszcze w ogóle prasę? Ja rzadko, a kolorowe magazyny w ogóle. Jakoś nie mam potrzeby. Za to chętnie kupuję i zaglądam do Pocisk magazyn literacko-kryminalny , o czym na pewno wiecie. Tym razem, w przedstawionym wydaniu, moją uwagę przykuł wywiad ze znajomym mi autorem . Polecam na rozgrzewkę fanom kryminałów i nie tylko. Bodźcem do naszego spotkania na łamach pisma stała się nagroda Grand Prix, którą odebrał Pan, II edycję niezależnego plebiscytu na polską Książkę Roku Brakująca Litera 2018. Laur przyznany Szkarłatnej głębi jest zupełnie inny, bo niszowy. Co Pan czuł, odbierając go? Wiecie już o kim mowa? Krzysztof Bochus. Pisarz wspomina tu m.in. o powieści, która już krąży po blogosferze (mam już i ja). Zerkam co dalej. "O wydawaniu książek.." i znowu coś ciekawego, choć niekoniecznie świeżego. Nie znam pana, który przygotowywał ten materiał, ale jest pisany z pazurem i humorem :) Tak to ja mogę czytać nawet przepi...