ŚLADAMI EMMY

Zmieniłam zdanie na temat książki pod sam koniec.
Może część z was będzie bardziej przewidywalna niż ja.
W trakcie czytania gdzieś tam już wystawiałam jej ocenę, jednak jak mówią "nie oceniaj książki po okładce", tak ja mogę powiedzieć "nie oceniaj książki, dopóki jej nie przeczytasz".
Uważam tę książkę za dobry thriller psychologiczny z zaskakującym zakończeniem.

Narratorem jest Cass, jedna z zaginionych dziewczyn i dr Abigail, psycholog sądowy.
Cass po trzech latach od swojego zniknięcia wraz z siostrą, wraca sama do domu.
Przez kilka dni prowadzone jest śledztwo, w które zaangażowane jest m.in. FBI.
Cass z każdym dniem zaczyna wskazywać mniej lub bardziej znaczące wątki, które mogą pomóc w poszukiwaniach Emmy. Wyspa, to prawdopodobnie tam przebywały obydwie siostry, jest obecnie najbardziej poszukiwanym miejscem na ziemi. Czy wskazówki Cass będą pomocne i tym samym doprowadzą śledczych do siostry?

Głównym wątkiem, jaki nam się wynurza, są zaburzenia psychiczne, konkretnie patologiczny narcyzm. Temat mi zupełnie obcy.

Niewielu ludzi naprawdę wiedziało, czym jest ta choroba. Jak naprawdę wygląda.

W tej rodzinie źle się działo. To delikatnie powiedziane, socjopatyczna matka mająca wpływ na rozwój swoich dzieci. Najgorsze jest to, że ja się pogubiłam czyja matka, czyj ojciec i czyje dzieci!

..ja właśnie podniosłam stawkę w grze, w którą grała, nawet o tym nie wiedzą.

Zaburzenia psychiczne, a tym bardziej w tak licznej rodzinie, są mało spotykane w literaturze. Całość historii mnie jednak przekonała. Już dawno nie czytałam takiego thrillera, zagłębiającego się w podświadomość człowieka. Przedstawione wynaturzenia być może mogą mieć odzwierciedlenie w prawdziwym życiu?

Autorka bardzo powoli dawkowała emocje i tak naprawdę pod sam koniec lektury uderzyła najsilniej. To spowodowało zmianę mojej opinii co do książki. Mnie nie trzymała ta książka w napięciu, jednak ciekawość jak zostanie to wszystko rozwiązane, dawała tej historii smaczku.
Przez ponad 300 stron folgowania z czytelnikiem. Czy to już znaczy, że autorka jest dobra? Moim zdaniem - tak!.

Śladami EmmyWendy WalkerTłumaczenie: Anna Krochmal, Robert KędzierskiSeria: Thriller psychologiczny

Dziękuję za egzemplarz

Popularne posty z tego bloga

Doświadczenia kata. James Berry

O godz. 8.00 dokonywane były przez niego wyroki śmierci, jego profesja była niezbędna i mało poważana. Jak wiele tajemnic skrywał, jakie były jego obowiązki, dowiedzieć się możecie z poniższej lektury. Wydawnictwo Aktywa wydało kolejną publikację z serii Rozmowy z Katem, która ujrzała światło dziennie już w 1982 r. Doświadczenia kata. James Berry . Tym razem swoimi zawodowymi kompetencjami dzieli się z nami pan James. Jak się okazuje, to mężczyzna o miękkim sercu, z poczuciem humoru, a także konserwatysta, dla którego wędkowanie jest dobrą rozrywką w wolnym czasie. Przypadek sprawił, że zdecydował się na wybór tego zawodu. Byli tacy, którzy mówili o nim „podły kat”. Pewnie wiecie, że kaci, z reguły nie byli dobrze postrzegani. No cóż, chyba nie ma się czemu dziwić, jednak czytając tę lekturę kolejny raz upewniam się, że wykonując swoją pracę, zależało im przede wszystkim na sprawnym, szybkim i co najważniejsze, humanitarnym przeprowadzaniu egzekucji. Gdyby wszyscy mo...

Dolina gniewu. Krzysztof Bochus.

Każda wojna ma swoją cenę. Niezależnie od noszonego na mundurze żołnierskim symbolu dyktatury... „Nie daj się zabić. Wróć żywy". Z nieukrywaną przyjemnością sięgnęłam po piąty już tom z radcą Abellem w głównej roli. Mowa oczywiście o „Dolinie gniewu”, której premiera zaplanowana jest 17 maja. Rzekomo ostatnia część, i tu zapewne będzie fala smutku wśród czytelniczek i czytelników, była dla mnie nad wyraz emocjonalna, czego raczej się nie spodziewałam. „Nie ma takiego cierpienia, którego człowiek nie wyrządziłby bliźniemu, jeśli uzna go za wroga lub jeśli mu to przyniesie wymierną korzyść". Christian Abell, obecnie były radca kryminalny z Kriminalpolizei, człowiek z zasadami i nietracący głowy w obliczu tragedii, wypowiada wojnę całemu światu. Punktem zapalnym była podjęta decyzja o wywiezieniu teścia, Piotra Morela, z wojskowego lazaretu. A konkretnie z paszczy lwa. W Gdańsku bowiem trwa sowiecka zagłada. Mimo że powrót z emigracji był ryz...

Post Scriptum - Niezalezyny kwartalnik literacko artystyczny

Czytacie jeszcze w ogóle prasę? Ja rzadko, a kolorowe magazyny w ogóle. Jakoś nie mam potrzeby. Za to chętnie kupuję i zaglądam do Pocisk magazyn literacko-kryminalny , o czym na pewno wiecie. Tym razem, w przedstawionym wydaniu, moją uwagę przykuł wywiad ze znajomym mi autorem . Polecam na rozgrzewkę fanom kryminałów i nie tylko. Bodźcem do naszego spotkania na łamach pisma stała się nagroda Grand Prix, którą odebrał Pan, II edycję niezależnego plebiscytu na polską Książkę Roku Brakująca Litera 2018. Laur przyznany Szkarłatnej głębi jest zupełnie inny, bo niszowy. Co Pan czuł, odbierając go? Wiecie już o kim mowa? Krzysztof Bochus. Pisarz wspomina tu m.in. o powieści, która już krąży po blogosferze (mam już i ja). Zerkam co dalej. "O wydawaniu książek.." i znowu coś ciekawego, choć niekoniecznie świeżego. Nie znam pana, który przygotowywał ten materiał, ale jest pisany z pazurem i humorem :) Tak to ja mogę czytać nawet przepi...