Jak nazwałby ten stan? Euforią na najwyższym poziomie poznania? Spełnieniem przynoszącym stan absolutnej błogości? A może poczuciem boskiej wszechwiedzy?
Nie ukrywam, że nazwisko pisarza już kojarzyłam, jednak koniecznie musiałam sprawdzić wcześniejszy dorobek literacki i już wszystko było jasne. Autor kryminałów retro, który lubuje się w historii, postanowił i tym razem wpleść ten wątek w powieść. Wyczuwa się tu zamiłowanie autora nie tylko do przeszłości, ale i sztuki, co udziela się czytelnikowi. Choć sama nie potrafię dalej się zdecydować czy połączenie lat współczesnych z dawnymi dziejami, jest tym, czego oczekiwałam. Muszę od razu wyjaśnić i wytłumaczyć, że mimo wszystko, powieść ta była dla mnie bardzo dobra. Świadczy, chociażby o tym fakt, że przeczytałam ją w kilka godzin i nie chciałam jej odkładać.
Fabuła i jej bohaterowie wciągnęli mnie w nadmorski kryminał, a intryg i tajemnic nie było widać końca. Pomimo że udało się wszystkie wątki precyzyjnie połączyć, to chyba jednak wolałabym przeczytać dwie osobne historie. To tylko moje zdanie, chętnie poznam wasze opinie po przeczytaniu powieści.
Teraz przenieśmy się na chwilę nad morze, gdzie wszystko się zaczęło. Adam Berg, grzeczny, ale troszkę zadziorny, nie piękny, lecz przystojny dziennikarz śledczy i redaktor gdańskiego „Kuriera" jest już trochę znużony swoją pracą. Wielokrotnie nagradzany, były konsultant w specjalnym wydziale Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego spełniał się tam zawodowo, do czasu. Obecnie staje przed wyborem dalszej drogi życiowej, kiedy to okazja do jego zmiany nadarza się sama.
Pewnego dnia odbiera telefon. Morderca, który sam siebie nazywa Lucyferem, chce, aby został jego łącznikiem, pomiędzy nim a światem. Jego cel wkrótce zostanie osiągnięty, a ludzi będzie paraliżował strach, ponieważ każdy może być następny na jego liście. Liście osób, które zostaną pozbawione życia.
Na miejscach zbrodni pozostawia po sobie znaki, symboliczne wskazówki.
Jaki ma być przekaz tego zwyrodnialca, co chce udowodnić światu?
Berg wraz z Andrzejem Suchym, podinspektorem pionu kryminalnego zostają wciągnięci w grę psychopaty. Zapowiada się żmudne śledztwo,
a oni muszą pamiętać, że czas działa na niekorzyść kolejnych ofiar.
Miał świadomość, że być może od jego przytomności umysłu i sprytu zależeć będzie czyjeś życie.Kiedy właśnie wyjaśnia nam się jedna zagadka z kart powieści, wyskakuje następna tajemnica. Tu właśnie dochodzę do momentu, z którym mam dylemat.
W Liście Lucyfera znajdziecie trochę thrillera, trochę sensacji, obyczajówki, no i to, co wszystko łączy fabułę, czyli zagadkowa historia, której elementy istniały naprawdę.
Bardzo spodobały mi się obydwie męskie postacie. Autor nadał im realizmu poprzez ich charaktery, nawyki i życiowe, zwyczajne problemy. Ale też i kobiety, które się pojawiają, dodają smaczku tej powieści. Styl pisania autora również przypadł mi do gustu, w szczególności dbałość o język, nie tylko w kontekście stylu, ale i pamięci o naszych dziejach.
"Marzyło mi się napisanie dobrego czytadła, przy którym czytelnik na kilkanaście godzin zapomni o szarym świecie za oknem" - Dziennik Bałtycki, 29.03.2019.
Gratuluję i potwierdzam, że się udało! Zdecydowanie jest to książka warta polecenia.
Dziękuję za autograf autorowi i wydawnictwu za udostępnienie egzemplarza do recenzji:
Lista LucyferaKrzysztof Bochus
Wydawnictwo: Skarpa Warszawska
Premiera: 03.04.2019