Zabójczy pocisk

O czym myślisz, jeśli już wiesz, że zaraz umrzesz?

Będzie krótko, nie żałuję wydanych pieniążków! Powiem więcej, będę wspierać takie pomysły (część z was już wie, że kupno książki wspomaga finansowo fundację "Pomoc kobietom i dzieciom").
16 opowiadań kryminalnych opowiadań.
Wiecie co dla mnie w tym wszystkim było najlepszego, to że w dwóch przypadkach mogłam kolejny raz poczytać o znanych mi już bohaterach (tych autorów, których ja czytałam).Nikt z tych osób jakoś nie był dla mnie najgorszy, raczej nie zachwycił.Największą dla mnie niespodzianką i zaskoczeniem było opowiadanie Tomasza Sekielskiego ‼️Szok i niedowierzanie. Chcę zdecydowanie więcej‼️Podsumowując - gdzie rozczarowania nie było:Remigiusz Mróz (coś mi tam zabrakło, za spokojne zakończenie, wielki plus za pomysł)Joanna Opiat-Bojarska
Wojciech Chmielarz
Katarzyna Puzyńska - jestem pozytywnie zaskoczona (czytałam tylko dwie części sagi o Lipowie, tak na marginesie)Małgorzata Rogala
Bartosz Szczygielski (zaimponowałeś mnie😉)
Robert Małecki,
a jako, że trochę znam twórczość Olgi Rudnickiej i Marty Matyszczak (Gucio Security wymiata) to się ubawiłam przy tych opowiadaniach.
Wszystkich tych autorów lubię, jednych z dwóch a innych z kilkunastu powieści.

Nie miałam przyjemności do tej pory czytać Marty Guzowskiej ale na pewno nadrobię. Także ten‼️‼️‼️ Kupować! Wspierać! Czytać! Ale już‼️

Zabójczy pocisk

Rafał Bielski "Skąd się bierze zło?"Łukasz Orbitowski "Stalowa. Baśń"Remigiusz Mróz "Hakowy"Jakub Małecki "Puch"Joanna Opiat-Bojarska "Przeznaczenie"Wojciech Chmielarz "Telefon"Olga Rudnicka "Byle do lata"Katarzyna Puzyńska "Wszędzie krew"Marta Guzowska "Plan B"Magdalena Knedler "Jadzia Markowska"Bartosz Szczygielski "Sprawiedliwość dla wszystkich", "Zero, zero osiem"Ryszard Ćwirlej "Kto się boi Czarnej Wołgi?"Robert Małecki "Kosa"Małgorzata Rogala "Córka Koryntu i prawiczek"Marta Matyszczak "Trup, którego nie ma"Tomasz Siekielski "Że cię nie opuszczę aż do śmierci"
Wydawnictwo: Skarpa Warszawska

Popularne posty z tego bloga

Doświadczenia kata. James Berry

O godz. 8.00 dokonywane były przez niego wyroki śmierci, jego profesja była niezbędna i mało poważana. Jak wiele tajemnic skrywał, jakie były jego obowiązki, dowiedzieć się możecie z poniższej lektury. Wydawnictwo Aktywa wydało kolejną publikację z serii Rozmowy z Katem, która ujrzała światło dziennie już w 1982 r. Doświadczenia kata. James Berry . Tym razem swoimi zawodowymi kompetencjami dzieli się z nami pan James. Jak się okazuje, to mężczyzna o miękkim sercu, z poczuciem humoru, a także konserwatysta, dla którego wędkowanie jest dobrą rozrywką w wolnym czasie. Przypadek sprawił, że zdecydował się na wybór tego zawodu. Byli tacy, którzy mówili o nim „podły kat”. Pewnie wiecie, że kaci, z reguły nie byli dobrze postrzegani. No cóż, chyba nie ma się czemu dziwić, jednak czytając tę lekturę kolejny raz upewniam się, że wykonując swoją pracę, zależało im przede wszystkim na sprawnym, szybkim i co najważniejsze, humanitarnym przeprowadzaniu egzekucji. Gdyby wszyscy morder

Post Scriptum - Niezalezyny kwartalnik literacko artystyczny

Czytacie jeszcze w ogóle prasę? Ja rzadko, a kolorowe magazyny w ogóle. Jakoś nie mam potrzeby. Za to chętnie kupuję i zaglądam do Pocisk magazyn literacko-kryminalny , o czym na pewno wiecie. Tym razem, w przedstawionym wydaniu, moją uwagę przykuł wywiad ze znajomym mi autorem . Polecam na rozgrzewkę fanom kryminałów i nie tylko. Bodźcem do naszego spotkania na łamach pisma stała się nagroda Grand Prix, którą odebrał Pan, II edycję niezależnego plebiscytu na polską Książkę Roku Brakująca Litera 2018. Laur przyznany Szkarłatnej głębi jest zupełnie inny, bo niszowy. Co Pan czuł, odbierając go? Wiecie już o kim mowa? Krzysztof Bochus. Pisarz wspomina tu m.in. o powieści, która już krąży po blogosferze (mam już i ja). Zerkam co dalej. "O wydawaniu książek.." i znowu coś ciekawego, choć niekoniecznie świeżego. Nie znam pana, który przygotowywał ten materiał, ale jest pisany z pazurem i humorem :) Tak to ja mogę czytać nawet przepisy kulinarne. Poezja i muzy

Powiesić, wybebeszyć i poćwiartować, czyli historia egzekucji

Show must go on ..Wyobraź sobie, że stoisz wśród publiczności i czekasz na egzekucję. Teraz zamknij oczy i spróbuj sobie wyobrazić najgorszy z możliwych krzyków, jaki człowiek może z siebie wydać. Zanim zostanie stracony, będzie przypalany, rozszarpywany lub być może ugotowany. Forma dowolna. Możesz? Ja niestety nie, jakakolwiek forma śmierci, po przeczytaniu tej literatury nie jest dla mnie humanitarna. Zresztą chyba takiej nawet nie ma. Głowę podnoszono jeszcze na chwilę, żeby publiczność mogła wyrazić swoją aprobatę, po czym wrzucano ją do kosza razem z ciałem i całość zabierano na cmentarz. Przeczytałam już sporo książek, w których naczytałam się o różnorakich sposobach śmierci i wciąż czasem jestem zaskakiwana, lecz ta pozycja jest wyjątkowo drastyczna. Zdecydowanie dla czytelnika o stalowych nerwach i przede wszystkim kierowana dla osób dorosłych. Ten album śmierci jest przepięknie wydany, prawie na każdej stronie znajdują się fotografie, obrazy albo szkice przedstawia